Τὸ φυσικὸ τοπίο τοῦ Μοναστηριοῦ
Ἡ Ἱερὰ Μονὴ Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος βρίσκεται 19 χιλιόμετρα ἀπὸ τὸ Παρανέστι κι ἕνα χιλιόμετρο ἀπὸ τὴν Πρασινάδα, σὲ ὑψόμετρο 750 μέτρων.
Ἀνατολικὰ τῆς Μονῆς βρίσκεται ἡ ὁροσειρὰ Χαϊντοῦ, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τὸ φυσικὸ ὅριο ἀνάμεσα στὴν Μακεδονία καὶ τὴ Θρᾴκη. Τὸ τοπίο ποὺ περιβάλλει τὴ Μονὴ τὸ συνθέτουν χαμηλότερες, δασώδεις κορυφὲς τῆς ὁροσειρᾶς, οἱ ὁποῖες διακόπτονται ἀπὸ χαράδρες, μέσα στὶς ὁποῖες κυλοῦν ρέματα ποὺ καταλήγουν στὸν Νέστο.
Δυτικά τῆς Μονῆς βρίσκεται τὸ ὄρος Πάγκαλο καὶ πέρα ἀπὸ αὐτὸ τὰ φράγματα τῆς Πλατανόβρυσης καὶ τοῦ Θησαυροῦ, διαμορφώνοντας τὶς ἀντίστοιχες λίμνες τοῦ Νέστου.
Βόρεια τῆς Μονῆς βρίσκεται τὸ ὄρος Στάμνα καὶ πέρα ἀπὸ αὐτὸ βορειοδυτικὰ τὸ παρθένο δάσος τοῦ Φρακτοῦ, τὸ ὁποῖο ἐδῶ καὶ δεκαετίες ἔχει ἀνακηρυχθεῖ διατηρητέο μνημεῖο τῆς Φύσης, ἐνῶ βορειοανατολικά βρίσκεται τὸ χωριό Ἄρδα τῆς Βουλγαρίας, ἀπὸ τὸ ὁποῖο ξεκινᾶ ὁ ὁμώνυμος ποταμὸς, γιὰ νὰ καταλήξει στὸν ποταμὸ Ἔβρο.
Τὴν ὀμορφιὰ τοῦ τοπίου ἐνισχύουν οἱ καταρράκτες τῆς Ἁγίας Βαρβάρας, τοῦ Τραχωνίου καὶ τοῦ Λεπίδα, ἐνῶ οἱ βραχώδεις ἀπολήξεις πολλῶν ἀπὸ τὶς κορυφὲς τῆς περιοχῆς δίνουν τὴν ἐντύπωση ἑνὸς εἴδους Μακεδονικῶν ἢ Δραμινῶν Μετέωρων.
